je kinderen zijn vaak ouder in ziel

Zat van de week aan de telefoon met iemand die wat vragen had over haar ontwaking, in gang gezet na de geboorte van haar dochter. Het kindje, van een jaar, hoorde ik op de achtergrond. Meestal rustig brabbelend, maar juist op t moment dat moeders mij vertelde wat er in haar hoofd gebeurt op sommige momenten, begint die kleine ineens heel onrustig te worden. Te schreeuwen. 
‘Kijk naar je dochter, merk je op hoe ze op jou reageert? Zij communiceert met jou.’
Ze vermoedde het al. Maar de bevestiging is fijn. 

Het gesprek gaat verder over hoe diep kinderen jouw spiegel kunnen zijn, niet alleen de bekende triggers, maar ook vooral in het spirituele. Het zijn jouw helpers. 
In de vorm van vragen. De vragen die ze aan je stellen hebben vaker een diepere betekenis. In hun gedrag. Het is vaak een reactie op jouw energie. In het jou laten zien van dingen. Tekens. Boodschappen. Ze tonen het op een kindse manier, maar als je de tijd neemt en je bewustzijn hierop vergroot gaat er een wereld voor je open. Ook hier geldt, iets wat heel random lijkt gezegd of getoond te worden, heeft vaak een betekenis. Als je goed waarneemt, ga je het zien.

Kinderen van nu zijn vaak ouder in ziel. Het zijn in het aardse nog kinderen maar qua ziel zoveel verder ontwikkeld als jij en ik. Zo ook met mijn kinderen. Ik kan een heel boek schrijven inmiddels met alles wat zij mij hebben getoond en hoe de boodschappen via hen doorkomen. Ze zijn een enorme portal en ook hier voor jóu.