wie ik was als kind

‘Esther, had je dit vroeger al?’
vroeg mijn peettante gisteravond
ze had fotos gevonden
van toen ik 4 jaar oud was.

ja, ik voelde altijd veel
veel emoties
van mezelf
van anderen

en ik herinner me steeds meer,
vragen bijvoorbeeld die ik stelde als kind
‘ik kijk door mijn ogen 
maar weet niet of jij ook door jouw ogen kijkt’
of
‘besta jij, mama, als ik niet bij je ben?’

ik herinner me dat ik soms in een andere bewustzijnstaat was
een soort sluier ging dan af
ik kwam in een andere dimensie terecht
een oneindig iets
bolletjes energie
die ik zag bewegen
kleurrijk
in een donker geheel

ik had nachtmerries
hele erge
over opgesloten zitten
de paniek vast te zitten in een lichaam
is iets wat ik nog steeds kan oproepen

ik weet
maar voel vooral
dat ik niet alleen dit lichaam ben
heb t al die tijd gevoeld

ik zie mezelf
zoveel duidelijker

en waar ik vandaan kom
van ver kom ik
heel ver