Ik heb deze weken alleen maar mannen op de mat. Ik weet niet hoe het komt en het is me nog niet helemaal duidelijk wat het me te vertellen heeft, maar ik vind het mega prachtig.
Stuk voor stuk zo’n mooie kerels op het pad van zelfontwikkeling, van hoger bewustzijn, van ontwaking.
Voelen is het woord dat steeds weer terugkomt in deze sessies. Voelen. Uit je mind. In je lijf. Ga. Jezelf. Voelen.
Onze generatie mannen is hier niet mee opgevoed.
Thema’s als je veilig voelen in je lichaam als er emoties opkomen. Of je emoties durven uiten. Maar ook het überhaupt voelen van je lichaam en wat er zich daarin afspeelt.
Mannen die hun diepste angst delen, of durven huilen of die na de sessie zo gezakt zijn in hun lichaam dat ze ineens hun overleden vader voelen. Ik vind het allemaal even bijzonder. Dapper zijn ze. Krijgers.
Er is niks zo krachtig als een man die alle aspecten van het menszijn kan toelaten, zijn emoties omarmt, zijn mannelijkheid toont maar vooral zichzelf leert lief te hebben.