ik voel mijn voorouders

De broer van mijn overleden vader zit in zijn laatste levensfase, ik ben daarom een paar dagen bij mijn moeder en heb ‘m bezocht in het ziekenhuis.

Mijn vader liet zich de eerste nacht enorm voelen, maakte me gewoon wakker met zijn energie en ik kreeg beelden door met boodschappen, wat alleen al enorm prachtig is natuurlijk.

Maar nu wilde ik vanochtend eigenlijk weer vertrekken, maar iets hield me nog hier. Ik liep maar te dralen en ging eens goed voelen. En ineens kreeg ik de ingeving om mijn nicht nog even te bellen voor een kop thee.

En op t moment dat ik ophing voel ik me toch een partij entiteiten (voorouders) om me heen, niet te filmen. Ik zei hardop ‘ok, dus dit is nog de bedoeling, dank je wel!’ en ik stapte in de auto met alle energieen nog enorm voelbaar om me heen. Op de weg zie ik metéén een andere auto aankomen met een kenteken met de initialen van mijn oom, met daarbij een M nog onverklaarbaar. En van kruin tot teen werd ik tot aan haar huis herhaaldelijk omringd met energieen.

We praten met een kop thee. Mijn nicht is enorm blij met mijn komst. En hoe verder t gesprek, hoe intensiever de energieen en het werd zodanig sterk dat zij t ook begon te voelen. We concentreren ons, ik ontvang nog een boodschap van mijn voorouders die ik moet overbrengen aan haar en we laten samen een traan van dankbaarheid.

Als ik wegrij staat er een auto fout geparkeerd op de weg. Wederom de initialen van mijn oom, wéér die M. Deze keer voorafgegaan door een X. Een kus. Een dankjewel.

Bij thuiskomst vraag ik aan mijn moeder wie die M moet zijn. ‘Dat is hun veel te jong overleden moeder’ het is de eerste letter van haar voornaam.

Oh mensen, mocht je ooit twijfelen, we zijn echt nooit en te nimmer alleen. Nooit. Ik blijf in ieder geval nog een nachtje, het is me hier veel te gezellig.