het belang van integreren

Integreren.
Een van de belangrijkste, zo niet hét belangrijkste na een sessie. Slapen. De natuur in. Verstillen basically. De tijd nemen alles te doorvoelen. En te zijn met wat zich aandient. Niet altijd comfortabel, want soms ga je door een rollercoaster aan emoties.

Dat was mijn dag vandaag. En zo nam ik deze foto. Tijdens mijn integratiemoment in het bos. De dag was niet makkelijk, na de dag van gisteren waarin er wederom iets is ontwaakt. Wederom. 

Ik probeerde aanwezig te zijn bij alles wat er kwam. Waarnemer te blijven. Van de huilbuien van dankbaarheid naar sacherijn omdat het allemaal zo véél is, naar extreme vermoeidheid tot aan euforie. Alles was er. En ik bleef er wel goed boven hangen, bewust zijn. Maar boy oh boy, wat kwam er veel langs. 

Je bewustzijn vergroot, of dat nou bij mij persoonlijk is of bij cliënten na een sessie. Oude stukken vallen af en nieuwe stukken laten zich voelen. Maar vaak nog onbegrepen. 

Ik zie het altijd zo, dat je oude plafond, nu je nieuwe vloer is geworden. Maar wat er dan allemaal voelbaar en zichtbaar wordt op die nieuwe vloer is soms nog niet meteen 100% duidelijk. Je mind probeert erbij te komen, maar het heeft nog tijd nodig. Dus lever je je over aan de emoties.

Maar! De komende dagen wordt dan ineens alles helder. Alsof de mist verdwijnt. En je alles ineens goed ziet en voelt. 

Mijn ontwaking. Een rollercoaster. Een grote rollercoaster. Maar ik ruil het voor geen goud meer in.