‘sessie’ jullie zijn niet alleen

“Jullie zijn hier niet alleen. Er zijn zoveel aanwezigheden bij ieder van jullie”, hoor ik mezelf zeggen tegen de deelnemers in de ‘aftertalk’ van de sessie. Ik had er, tijdens de transmissie zelf, zovelen gezien en gevoeld. Ik zag het in de kleding, in de dekentjes, ik zag het op de huid van de arm. Op de kootjes van de vingers. In de nek bij enkelen.

Het energetisch veld van aanwezige entiteiten wakkert meteen verder aan. Overleden dierbaren, huisdieren, voorouders, multidimensionale wezens. De energieen zijn voelbaar in mijn lichaam. Emotie komt op en bevestigd. Door mijn lichaam stroomt nu zoveel ineens, ik spreid mijn armen en neem het hele veld mee. In activatie.

Het zijn momenten tijdens een sessie waarbij ik me niet langer meer inhoud. Ik laat me zien en neem iedereen mee in de voelbaarheid. Van de kracht van de frequentie van dat moment. “Sluit je ogen en leg een hand op je hart. Adem diep in. Blaas uit. En voel.” Ik deel in woorden welke vormen van energie je kunt waarnemen. Welke voelbaar zijn in dit moment. Nu. De stilte valt na een diepe uitademing. Ieder voelt, voor zich. Je kan een speld horen vallen.
Ik doe mijn ogen open. Ik zie iemand zachtjes trillen, ik zie emotie bij de ander. Iemand zucht nog eens diep. Ik zie een glimlach, van herkenning.
Dit is voelend bewustzijn. Jouw lichaam geeft de informatie. Voel en luister. Je bent niet alleen. Nooit.