we zijn nooit alleen in een vortex

Ik zei ‘t zaterdag in de sessie nog tegen iedereen, we zijn hier niet alleen in deze vortex. Er zijn een heleboel helpers bij ieder van ons. Ik had het een dag van tevoren in het veld gezien. Veel voorouders zouden aanwezig zijn. En het werd me nogmaals getoond toen ik naar de locatie vertrok. 

Nu is dat geen nieuws. Ze zijn er. Altijd. En met regelmaat ervaren deelnemers dan ook overleden dierbaren om hen heen. Of andere helpers, in het spirituele. Entiteiten. Van licht. Van liefde.

Ook zelf zie ik mijn eigen team van tevoren, krijg ik door wie er bij me zijn. En zo komen er een heleboel energieen samen op locatie. Is het één groot veld. Met eenzelfde doel. Healing en bewustzijn vergroten van jou, als betreffende deelnemer.

Ze helpen mee. Op verschillende manieren. Werken enerzijds solo op jou. Een deelnemer kwam er in de middag achter dat schoonmoeder aanwezig was geweest, toen hij een bos bloemen zag staan die hij ivm haar sterfdag gekocht had. Diezelfde bloem werd getoond in zijn bewustzijn tijdens de sessie. Iemand anders maakte ineens contact met zijn overleden vader.

Anderzijds kunnen ze ook door míj heen werken. Zo heb ik ervaren dat ik healing aanzette in de buik, wegliep en mijn overleden vader het afmaakte. Of bijvoorbeeld dat een overleden moeder door mij heen werkte, cliënt lag in mijn armen als een kind dat gedragen mocht worden. Zaterdag aaide ik iemand over de wang. Ik kreeg door dat t nodig was. Vandaag realiseerde ze zich dat het haar oma was, die haar op die manier altijd aanraakte en ook zo deed op haar sterfbed. ‘…dat ze nog steeds aan mijn zijde staat in deze hectische en moeilijke periode’ was helend voor haar.

Die realisatie. Daar gaat ‘t om. Er zelf achter komen wie er bij je is en hoe je dit bent gaan voelen. Hoe je opmerkt dat je bewustzijn is vergroot. Dat. Daarvan kom je in je kracht.